3 Mart 2000 günü gazetecilik hayatımın çok önemli günlerinden biriydi.
Öğretim üyeliğinden gelen bir gazeteciydim ve o gün iki mesleğimi bir araya getirecek güzel bir olaya tanık oluyordum.
Boğaziçi Üniversitesinde bir “İletişim Ensitüsü” kuruluyordu.
Bu enstitü, çalıştığım medya grubunun patronu Aydın Doğan’ın desteği ve finansal katkısıyla hayata geçecekti.
AYDIN DOĞAN ÜNİVERSİTEYE
3 MİLYON DOLAR VERMİŞTİ
Aydın Doğan o gün için de bugün için de büyük bir meblağ olan 3 milyon dolar katkıyı yüklenmişti.
Bugünün parasıyla en az 6 milyon dolar eder.
Adı Aydın Doğan İletişim Enstitüsü olacaktı.
Özellikle Amerika Birleşik Devletleri’nde iş insanlarının üniversitelere katkıda bulunması yaygın bir şeydir.
Nitekim Ülker Grubu Harvard Üniversitesi’ne böyle büyük bir yardımda bulunmuş ve o parayla bugün çok önemli araştırmalara imza atan bir enstitü kurulmuştu.
ENSTİTÜNÜN TANITIMINI YAPMAYA
BAŞBAKAN ECEVİT GELİYOR
Üniversite bu proje için bir tanıtım toplantısı düzenlemişti.
Tanıtıma bizzat Başbakan Bülent Ecevit te katılmıştı.
Başbakan değil, eski gazeteci kimliği ile oradaydı sanki.
Aydın Doğan’la 12 Eylül askeri darbesi günlerinden elen bir hukuku vardı.
Aydın Doğan daha yeni Milliyet Gazetesi’nin sahibi olmuştu.
Yani onun üzerinden 2 yıl bile geçmemişti.
12 Eylül askeri darbesinin en sert günlerinden birinde yasaklı lider Ecevit, Aydın Doğan’la buluşmayı istemişti.
ABDULLAH EFENDİ RESTORANDA
KURULAN DARBE KARŞITI DERGİ
Abdullah Lokantası’nda dönemin yasaklı lideri Bülent Ecevit’le buluşmuştu.
Ecevit, darbeye karşı bir dergi çıkaracağını, Aydın Doğan’ın bu konuda kendisine yardımcı olup olamaylacağını sormuştu.
Aydın Bey, o günün bütün risklerini alarak, hiç düşünmeden, “Evet olurum” demişti.
Dönemin ünlü dergisi “Arayış” işte o gün kurulmuştu…
O dergi 52 hafta yayınını sürdürebildi ve sonunda Sıkı Yönetim tarafından kapatıldı.
AYDIN DOĞAN 52 HAFTA BOYUNCA
O DERGİNİN ARKASINDA DURDU
Aydın Doğan o 52 hafta boyunca Arayış dergisinin arkasında durdu.
O nedenle defalarca Sıkı yönetim komutanlıklarnına, Genelkurmay’a çağrılarak uyarıldı.
Ecevit o gün oraya, işte arkasında bu maziyi taşıyarak gelmişti.
O tanıtım toplantısından aklımda, Güneri Cıvaoğlu’nun ertesi gün yazdığı yazı kaldı.
Cıvaoğlu o tanıtım toplantısında hepimizin gözünden kaçan çok renkli bir ayrıntıyı yakalamıştı.
Yazısının o bölümünü sizlerle de paylaşmak isterim…
HALKÇI ECEVİT’E GÖRE DANS
PARTİLERİ GEREKSİZ ŞEYLER MİYDİ?
“Dün Başbakan Bülent Ecevit'i, başında gençlik rüzgârları eserken çıktığı sahnede izledik.
Robert Kolej mezuniyet yıllığında kendisi için yazılanları okuyordu.
"Çevirisini yaptığı Tagor'u artık sevmiyor..."
Ecevit, İngilizce'sini okuduğu bu satırlardan sonra mikrofondan İngilizce "hayır bu doğru değil" diyor.
Gene okumaya devam ediyor.
"Dansı ve partileri gereksiz bulur."
Ecevit okumayı kesip, gene bir saptama yapıyor:
"Hayır artık öyle bulmuyorum."
Sonra...
Gülümsüyor, "zamanla her şey değiştiği gibi ben de değiştim" diyor.
YILLAR ECEVİT’TE SADECE
DANS PARTİLERİNİ Mİ DEĞİŞTİRDİ?
Ecevit'i bir hukuk fakültesi öğrencisi olarak gazeteciliğe başladığım yıllarda tanımıştım.
Gerçekten değişti mi?
Sadeliği değişmedi.
Daha birkaç dakika önce Aydın Doğan İletişim Enstitüsü'nü açmak için Boğaziçi Üniversitesi'ne bir minübüsle gelmiş, herkesi şaşırtmıştı.
Son model kurşun geçirmez makam araçlarını kullanmıyordu.
Günlük yaşamı, 40 yıl öncesinde olduğu kadar gösterişten uzak.
Ve değişmeyen dürüstlüğü...
Ecevit'in siyaset yaşamında tek bir şaibe yoktur.
(Siyasette genel olması gereken bu özellik istisna oldu)”
TABİ BİRN DE ONUN CESARETİ,
İŞTE O CESARETİ HİÇ DEĞİŞMEDİ?
“Değişmeyenlere cesareti de eklemeliyiz.
Tabuların, karanlıkların, zorbalıkların üstüne gitmiştir.
Hiçbir zaman kapıkulu olmamıştır.
Kıbrıs Harekatı'na karar verirken de, inançları uğruna hapse girerken de bu kanıtları verdi.
Sandalye tutkunu olmayışı da değişmedi.
12 Mart askeri müdahalesi sonrası gözünü kırpmadan CHP Genel Sekreterliği'nden istifa etti.
1975 ve 1979'da iki kez Başbakanlığı bıraktı.
1987 seçimlerinden sonra DSP Genel Başkanlığı'ndan ayrıldı.
Rahşan Hanım'a, sanata, doğaya, çaya olan tutkusu da hiç değişmedi.”
Ecevit o gün hepimizi etkilemişti.
Darbelerden çıkıp gelmiş, askeri rejimlere hep direnmiş eski bir gazetecinin bu enstitüye ilk taşı koyması bizlere de gurur vermişti.
15 TEMMUZ DARBECİLERİ HÜRRİYET
VE CNN’İ BASARKEN O GÜNÜ DÜŞÜNMÜŞTÜM
15 Temmuz’u 16 ‘ya bağlayan gece, darbeci FETÖ subayları helikopterle Hürriyet, Kanal D ve CNN binasına girerken enstitünün o tanıtım toplantısı aklıma gelmişti.
CNN o gece sabaha kadar darbecilere karşı yayın yapmıştı.
Cumhurbaşkanı Erdoğan, Hürriyet’in Ankara temsilcisi Hande Fırat’ın cep telefonu üzerinde bütün Türkiye’ye seslenmiş ve direnişe çağırmıştı.
O saatlere kadar iktidar yanlısı medya neredeyse tam siperdi.
Darbeci subaylar Devletin TRT’sine girmiş oradan bildiri bile okumuşlardı.
O GECE AYDIN BEYİN SAAT
21.45’DE VERDİĞİ TALİMAT
Hürriyet ve CNN’deki arkadaşlarımız ise hayatları pahasına darbeye karşıyayşını sürdürüyordu.
Aydın Doğan o sırada bulunduğu Bodrum’dan gece saat 21.45’de bu darbe girişimine karşı çıkılması talimatını vermişti.
ECEVİT YAŞASAYDI 15 TEMMUZ
GECESİ İLK ÇIKIŞI YAPAN O OLURDU
O sabaha karşı benim duygularım ise şöyleydi:
İyi ki bu ülkede hala bağımsız bir medya var.
Bağımsız medya ister iktidar olsun ister muhalefet; demokrasiye inanan herkesin en büyük dostudur.
Eminim Bülent Ecevit yaşıyor olsaydı, o gece ilk açıklamayı yapan insanlardan biri o olurdu.
O GÜN ECEVİT’İN TANITIMINI YAPTIĞI
AYDIN DOĞAN ENSTİTÜSÜ DÜN KAPATILDI MI?
İşte o gün tanıtımı yapılan Aydın Doğan İletişim Enstitüsü, dün yayınlanan bir kararname ile kapatıldı.
Karanrnamenin altında Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın imzası vardı.
Ancak anlamadığım bir şey var.
Bilebilidğim kadarı ile o enstitü üniversite tarafından hiç bir zaman hayata geçirilmedi ve kağıt üzerinde kaldı.
Hatta Aydın Doğan’ın ödediği 3 milyon doları da iade ettiler.
Dolayısıyla fiilen hayatta olmayan bir enstitünün kapatılması normal gibi geldi bana.
Öyle arkasında bir niyet falan sezmedim.
KEŞKE BOĞAZİÇİ ÜNİVERSİTESİ O
ENSTİTÜYÜ HAYATA GEÇİRSEYDİ
Ama şurası kesin.
Keşke Boğaziçi Üniversitesi tarafından hayata geçirilseydi.
Medya alanında çok iyi bir araştırma kurumu haline gelebilirdi.
Aydın Doğan’ın kurup Milli Eğitim Bakarnlığana devrettiği çok sayıda iletişim ve sanat okulu başarılı biçimde eğit vermeye devam ediyor.
Mesela İstanbul’da her yıl gençler arasında yapılan caz müziği yarışmalarında bu okul öğrencilerinden çok sayıda yetenekli genç ödüller kazandı.
Eminim o enstitüden de çok iyi araştırmacılar ve araştırmalar çıkardı.
Ama Boaziçi Üniversitesi son 3 yıl içinde öylesine büyük bir zemin ve itibar kaybetti ki…
Belki de o enstitünün kağıt üzerinde bile kalmaması iyi oldu.