Milli maçın keyfi bir futbolcunun el hareketi ile bizi yine birbirimize düşürüp keyfimizin içine ederken, dün önümüze Suriye sınırından gelen yeni görüntüler düştü.
Yüzü gözü kan revan içindeki TIR sürücüleri güya kontrolumuz altındaki bölgede yaşadıkları korkuyu anlatıyorlar.
Son 3 gündür ülkem açısından endişeli saatler geçiriyorum.
Konu Kayseri ve sınırdaki olaylar.
İktidara yakın çevrelerde yine o malum “Dış parmak” hikayesini tedavüle soktular…
“O parmak aynı anda Kayseri’de ve Suriye sınırında düğmeye bastı…”
Onlar için Mesele bu kadar basit yani…
Gizli bir el ve üç beş provokatör…
İÇİŞLERİ BAKANINA GÖRE BUNLAR IRZ DÜŞMANI,
YAĞMACI UYUŞTURUCU KAÇAKÇISI BİR GÜRUH
İçişleri Bakanı provokatörleri bulmasa da ‘provoke olanları’ anında tespit etti:
“Prokovatif eylemler sonrası 474 şahıs gözaltına alındı…”
Kimmiş bunlar?
Yakalananların 285’inin göçmen kaçakçılığı, cinsel taciz, uyuşturucu, , yağma , hırsızlık gibi suçlardan sabıka kaybı varmış.
Yani olay ‘Sicili bozuk üç beş it kopuğun işi’…”
Diyelim ki öyle…
Demek ki ortada “Provokasyona çok elverişli” bir sorun var.
ARKADAŞ, O PARMAKSA, O
PARMAK KİMİN PARMAĞI?
Düğmeye basan bir parmak varsa, bu kimin parmağı…
Basılacak bir düğme varsa o düğme hangi düğme…
Her zamanki gibi öznesiz, adresi belirsiz bir hedefe ateş…
Biliyorlar ki hiç önemli değil…
Sen suçlayan ol ve birini suçla…Nasılsa inanırlar…
İdeoloji konuşuyor yine…
İktidar medyası durumun vahametini göstermemek için, muhalif medya ise “Aman bu olayın sıçramasına biz neden olmayalım” kaygısıyla, olayın derinine gidemiyor.
Kısaca, inanmasak bile, bize anlatılanlarla yaşamaya devam ediyoruz.
Ama çok iyi biliyoruz ki, artık zaman, hurafe tezgahtarlarının, algı bezirganlarının değil, sosyolojinin konuşma zamanı…
ERDOĞAN’A YÜZDE 63 OY VEREN ŞEHİR DE
KILIÇDAROĞLU’NA YÜZDE 63 VEREN DE
Farkında mıyız?..
Bir;
Olay sadece Kayseri olayı değil.
Ertesi gece Gaziantep, Hatay, Kilis, Konya, İstanbul, İzmir, Bursa’da da çeşitli boyutta olaylar yaşandı.
Kayseri neresi?
Altı milyon Suriyelinin Türkiye’ye gelmesine yol açan kararları alan iktidarın en yetkili ismi Cumhurbaşkanı Erdoğan’a, 2023 seçiminde yüzde 63 oy veren şehir.
Başı secdeye varan mümin ve muhafazakârın yaşadığı şehir yani…
Ya İzmir?
Orası da 2023’de Erdoğan’ın rakibi ve onun Suriye politikasına itiraz eden Kemal Kılıçdaroğlu’na yüzde 63 oy veren şehir…
Seküler yani…
İzmir’le Kayseri bir olur mu derseniz…
Söz konusu Suriyeli göçmenler olunca ve Sosyoloji konuşunca oluyor işte…
KAYSERİ BİR KRATER… ÖNCÜ
LAVLAR ORADAN FIŞKIRDI
Yani bu olayın, sosyolojik temelinde AKP’lilik, CHP’lilik gibi bir şey yok.
Siyaset üstü bir tepkinin Kayseri kraterinden fışkıran öncü lavları bunlar.
Dayandığımız duvarın adını koyalım.
Evet sınırımız alt üst eden, 6 milyon göçmeni sorgusuz sualsiz kontrolsüz ülkemize akıtan bu kararı bir kişi aldı.
Ama artık geldiğimiz noktada hem de güçlendirilmiş başkanlık sisteminde dahi o tek kişinin kararı ile düzeltilecek bir noktayı geçti.
Bu artık, AKP kadar, CHP; MHP; DEM; İyi Parti ve öteki bütün partilerin sorunudur.
Bunu, “Muhalefet kışkırttı”, “Gizli bir el düğmeye bastı”, “Dış güçler Türkiye’yi karıştırmak istiyor” gibi 15 yıldır bize satılmaya çalışılan hurafelerle, teranelerle önlememiz, çözmemiz mümkün değil.
AMA DİKKAT BİZİ BEKLEYEN ASIL
TEHLİKE 6 MİLYON GÖÇMEN DEĞİL
Suriye sınırımızdaki olaylar bize şunu açıkça gösterdi.
Bizi bekleyen asıl tehlike 6 milyon göçmen değil.
Sınırımızda oluşturulan “Peşaver…”
Üstelik de, kendi yarattığımız, kendi kontrolumuzda sandığımız bir Peşaver…
Yani basbaya bir terör bölgesi…
Dün Cumhurbaşkanı Erdoğan orası için “Teröristan olmasına izin vermeyeceğiz” diyor.
Ne yazık ki çok geç…
Oldu bile…
13 YIL ÖNCE YAZDIM: AMAN
DİKKAT ORASI PEŞAVER OLUR
Dün arşivime girip baktım.
Suriye’de iç savaş 15 Mart 2011’de başlamış…
Bu konuda ilk yazımı aynı yıl Mayıs ayında yazmışım.
Dediğim şuydu:
“Aman dikkat, Esad’ı devirip İhvancıları iktidara getireceğiz diye sınırlarımızı silahlı Cihadcılara açmayın. Yoksa orası Peşaver olur…”
Yani Afganistan’la Pakistan arasında, İŞİD’ci ve öteki cihatçı terör örgütlerinin yerleştiği bölge…
Ve bakın ondan sonraki 20 yıl içinde bıkmadan, usanmadan neler yazmışım:
20 YIL İÇİNDE 30’DAN FAZLA
YAZI: SONUÇ İŞTE ÖNCEKİ GÜN ORASI
(*) 6 Ekim 2012…
“Sınırımızdaki Peşaver’e hayır…”
(*) 6 Eylül 2013:
“Sınırımızda Peşaver’e benzeyen hastalıklı bir bölge oluşuyor.”
(*) 11 Aralık 2014:
“Sınırımızda başımıza en az 20 yıl bela olacak bir Peşaver oluşuyor.”
(*) 28 Eylül 2018:
“Sınırımızda Cihadcı bir kantona izin verecek miyiz?”
(*) 6 Eylül 2019:
“60 bin CihadcıyıTürkiye’ye mi alacağız…”
(*) 8 Ekim 2019:
“Umarım Türkiye kendi Peşaverinden sağ salim çıkar…”
Bunlar, 13 yıl boyunca yazdıklarımın sadece üç beşi…
OYSA BUNLARI SÖYLEMEK
MUHALEFET ETMEK DEĞİLDİ?
Bu olayın adını 13 yıl önce koydum.
Bu kararı alanların eleştiri oklarına muhatap oldum hep.
Oysa “Muhalif gazetecilik” hiç de istediğim bir kimlik olmadı hayatım boyunca. İktidara yakın olup haber almayı gazetecilik kimliğime daha uygun gördüm.
Bu konuda yazdığım hiçbir yazıyı da “Muhalefet etme” düşüncesiyle yazmadım.
Neticede geldiğimiz nokta budur…
Demek ki muhalif diye görüp elinizle ittiğiniz insanlar da doğru şeyler söyleyebilirmiş.
SURİYELİLER 48 MİLYAR DOLAR HARCADIK
SÖZLERİ ZEHİRLİ BİR OKA DÖNÜŞÜYOR
Artık geçmişi konuşmanın manası yok.
Öyleyse gelecekte ne olacak?
Yakın tehlikeyi söyleyeyim:
İktidar olarak, vatandaşınıza asgari ücrette üç beş kuruşu veremeyecek hale geldiğinizde, “Suriyeli göçmenlere 48 milyar dolar harcadık” sözleri zehirli bir ok haline gelir ve vatandaşın yüreğine, vicdanına, aklına saplanır.
O zehirli okun açtığı yarayı, “Yabancı parmak”, “Provokatör” suçlamaları ile tedavi edemezsiniz.
Korkarım Türkiye’de ekonomik durum daha da kötüleşirse, o zehirli okların tahribatı da büyüyecektir.
Sık sık duyuyorum, göçmenleri Diyanet’in ve “Tarikatlarla ele ele Maarif müfredatını uygulayan” Milli Eğitimin eline bırakarak, “Ümmetleştirme” yoluyla entegre etme fikirleri var.
Tarihi bir hata daha olur.
Yaşadığımız coğrafya bize şunu öğretti:
“Son 20 yılda Müslümanın Müslümanı insafsızca katlettiği bir Coğrafyada yaşıyoruz.”
O nedenle o insanları modern ve seküler bir eğitimle Türkiye vatandaşı yapmanın yollarını aramalıyız.
Bu işin tartışmasını uzmanlara bırakarak, tekrar sınırımızdaki olaylara dönüyorum.
SINIRIMIZDAKİ OLAY ‘KIŞKIRTILMIŞ
BİR KAÇ SURİYELİ MESELESİ Mİ”
Bu yazıyı yazdığım saatlerde önüme gelen son rapor şuydu:
“Sınır kapıları kapandı, takviye güçler Suriye’ye girdi. Afrin, İdlib, El Bab, Cerablus ve Azez’de olaylar kontrol altına alınmaya çalışılıyor.”
Demek ki, sınırımızdan Halep kapılarına kadar yaygın bir bölgede olaylar var.
Ramazan sırasında MİT Müsteşarı İbrahim Kalın’ın arabasının tam bu bölgede önünün kesildiğini de hatırlayalım.
Oysa dün Ankara’dan yapılan açıklamalara bakıyorum.
“Bir el düğmeye bastı, provokatörler devreye girdi…”
Gelmen videolara bakıyoruz…
“Allahuekber” diyerek kamyonlarımıza saldıran, bayraklarımızı yakan, çiğneyen, üniformalı adamlar…
İşte beni asıl ürküten bu aymazlık.
BİLELİM Kİ SURİYE MİLLİ
ORDUSU DİYE BİR ŞEY YOK?
Başımızı kumdan çıkaralım.
Orada maaşları bizim vergilerimizle ödenen, ellerindeki silahları bizim ordumuz tarafından temin edilen “Paramiliter gruplar” var.
Öyle “Suriye Milli Ordusu” gibi yüceltici isimlerle anılsa da, üzerlerindeki bizim ordumuz tarafından verilen üniforma bu insanları paralı asker görünümünden kurtaramıyor.
Bölgedeki Arap halkın da bunlardan şikâyetçi olduğu yolunda birçok yazı okuyoruz.
Gerçekçi olalım… Bu unsurları “Suriye rejimine karşı ‘Paralı asker” olarak kullanma politikasının miadı çoktan doldu.
Artık Esad’la barışma zamanı.
YA ERDOĞAN ‘AİLECE DOSTU ESED’LE
KAZAKİSTAN’DA GÖRÜŞÜP EL SIKIŞIRSA
Bunlara yine bizim kontrolumuz altındaki bölgede konuşlanmış 40 bine yakın HTŞ militanını da ekleyin.
(Militan diyorum ama, Birleşmiş Milletler ve bizzat Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın imzaladığı bir belgede bunlar için “Terör örgütü” deniyor.)
Şimdi bir düşünün…
Cumhurbaşkanı Erdoğan geçen hafta “Esed ailece görüştüğümüz bir insandır. Tabi ki konuşuruz” demişti
Ya görüşüp anlaşırlarsa ne olacak?
BU 70 BİN ADAMIN TÜRKİYE’DEN
BAŞKA GİDECEK YERİ YOK
Yarın bir gün Suriye rejimi ile anlaştığımızda bu paralı askerlerin ve militanların Türkiye’den başka gidecek hiçbir yeni olmayacak.
Böyle 70-80 bin silahlı adamın bir anda ülkenize girdiğini bir düşünün…
Silahlı çatışmadan başka hiç bir mesleği olmayan insanlar bunlar.
Bunlar için tek yol, ya Mafya tetikçiliği, ya İŞİD militanlığı ya da Arap milliyetçiliğidir.
Veya bunları SADAT’ın emrine verip, bir Wagner ordusu yaratarak, başka milletlerin içini karıştırıp oyalamak…
Hiç biri şerefli bir uğraşı olarak görünüyor mu size…
Bugünden itibaren bunları da durmadan hatırlatacağım.
Ülke olarak nihayet şunu anlamaya başladık.
Esad’la görüşüp anlaşmadan bu sorunu çözmek mümkün değil.
BU ADAMLARI NE YAPACAĞIZ?
WAGNER ORDUSU MU KURACAĞIZ
O zaman da gerçekçi olalım.
En geç 5-6 yıl içinde Suriye Devleti Ordusu ile Türk ordusu bölgedeki bu silahlı örgütleri çıkarmak için ele ele mücadele etmek durumunda kalırsa kimse şaşırmasın.
Çünkü o bölgede direklerde delik deşik edilmiş Türk bayraklarını, yakılan kamyonlarımızı, sürücü vatandaşlarımızın yüzündeki o ifadeleri kolay kolay unutamayacağız.
Ve şuna emin olalım.
Türkiye’nin oradaki asıl sorunu YPG değil budur.
Bu halledilince, YPG terör sorunun çözümü de çok daha kolay bir mecraya girecektir.