CHP’nin çiçeği burnunda lideri güzel bir karar aldı. Mademki halk beni yerel seçimlerde birinci parti yaptı, ben de gereğini yapayım. Bu durumdan güç alarak bütün partilerin başkanlarıyla görüşeyim. İşe AKP parti başkanıyla başladı.
Odada boş bir koltuk bu da neyin nesi?
Men özüm takibediyem. AKP parti binasının görüşme odasına girdiler. Herkeş oturdi. Bağdım ki AKP başkani başköşeye oturup; yanda musafur olan CHP lideri, öbür yanda da boş goltuğ...
HALK DÜŞÜNÜYORDU Kİ…
CHP lideri boş goltuğu göstere, diye ki “hele gel otur gabağıma halkın dertlerini konuşağ dertlerine çare arıyağ. Bu halk beni birinci parti yapmış, bana görev vermiş, sorunlarımıza çare ol demiş. Diyiler ki bize daş atan yoğ, tavuğumuza kış kış diyen yoğ, paralarımızı topa tüfeğe, bombaya veriler tovba tovba Azrail oliler sanki. Çocuğlar öli, anaların üregi yani, biz de acımızdan öliyığ, çocuğlar aç, bişey bulamıyığ yedirağ, bele şey olmaz diyiler de diyiler.
Obür parti başkanları ile de görüşecağam. Demokratiq kitle örgütleriyle görüşecağam, barolarla, halknan konuşacağam; onlara ortak bir akıl ile açlığa, yoksulluğa, savaşlara son verağ, diyecağam. Siz ne diyisiz, hep barabar aklımızı ortaya goyağ, çare bulağ. Bu halk sevine, üzleri güle rehet edeler diyecağam…”
Bu acıları, bu yokluğu bu yoksulluğu bu halk çekiyor. Onların kendince düşüncelerine değer verelim. Dinleyelim. Çareler arayalım. Ne gezer…
“Baq, yeter diyiler. Dağ daş delik deşik oldi, madenleri alıp gidiler. Bize zehiri gali, sulardan zehir aği, heyvanlar o suyi içiler öliler. Buğda ekemiyığ, gübre, mazot bahali… heyvan besliyemiyığ, meralar yaylalar delik deşik. Dışardan saman aliyığ heyvanlar yiyi, bu bele olmiyi.
Çocuğlarımız şehrimizden uzağda mapusğanalarda, gidemiyığ gelemiyığ; paramız yoğ hangi derdimize yanağ, hangisini söyleyağ. Bu durumu ne Allah gabul eder ne de gul.
Oy veriyığ, vergi veriyığ, esker oliyığ, boğaz tokluğuna çalişiyığ… Çoluk çocuk evde aç susuz biz gine de çalışıyığ daha ne yapağ…
Biz halk olarak görevimizi yapiyığ, bir tek barış istiyığ. Haydin, sıra sizde, birlikte golları sıvayın, bizi düze çığarın diyiler. Bu şudur bu budur demeden ögey evlat kimi baqmayın herkeş eşit olsin, ana dilini ögrensin. Bağın o zaman ülkemiz ne ğoş oli.
Görüşme bitti. Neler goniştiler bilmiyığ… İkisi de susti, agızlarini açmadiler. Birbirlerine yumuşamişler, gazatalar ele yazdi.
Bugün Özgür Özel çoğ yumuşamış her halda, gurup gonuşmasinde ne aclığımızi gonuşdi ne de açlığımıza sebep olan savaşlari… ağzına bilem almadi.
Ne olacağ halımız mende bilemiyem. Şaşkın ördek kimin olmişem bi oyana bağiyem bi bu yana.